Szkolne Koło Caritas
Rok szkolny 2012/ 2013
> ZOBACZ AKTUALNOŚCI SZKOLNEGO KOŁA CARITAS
Rozpoczęliśmy nowy rok działalności naszego Koła.
W dn. 1.10 wybraliśmy Zarząd. Sadzę, że jest właściwa chwila, aby napisać kilka słów na temat idei i działalności organizacji Caritas, której częścią jest SKC.
Caritas Polska jest instytucją charytatywną Konferencji Episkopatu Polski. Została reaktywowana 10 października 1990 roku . Odwołuje się do tradycji pracy charytatywnej Caritas sprzed 1950. Posiada własną osobowość prawną i działa w oparciu o przepisy prawa kościelnego i państwowego. Współpracuje na arenie międzynarodowej z Caritas Internationalis i Caritas Europa. Udziela pomocy doraźnej i długofalowej, materialnej i finansowej osobom bezrobotnym, bezdomnym, chorym, starszym, dzieciom z rodzin ubogich a także imigrantom i uchodźcom. Caritas udziela również pomocy humanitarnej ofiarom wojen, kataklizmów i nieszczęść naturalnych poza granicami Polski.
W ciągu swego istnienia, Caritas w Polsce przygotowała i wdrożyła kilka programów ukierunkowanych zarówno na pomoc krajową (organizacja zimowego i letniego wypoczynku dla dzieci z ubogich rodzin, Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom, Jałmużna Wielkopostna, Kromka Chleba, Program Skrzydła, Okno życia) i zagraniczną (Adopcja na odległość).
Czym jest Szkolne Koło Caritas?
Koło jest katolicką organizacją uczniowską, która włącza się na zasadzie wolontariatu w działalność charytatywną, opiekuńczą i wychowawczą prowadzoną przez Caritas. Koła Caritas mogą powstawać w szkołach podstawowych, gimnazjach i w szkołach średnich.
W sprawach wychowawczych i organizacyjnych opiekę nad Kołem sprawuje Opiekun Koła , którym jest Nauczyciel Szkoły, zatwierdzony przez Dyrektora Szkoły w porozumieniu z Dyrektorem Caritas. Natomiast opiekę duchową nad Kołem sprawuje Asystent Koła.
Głównym celem działalności Koła jest kształtowanie u uczniów postawy miłości chrześcijańskiej oraz praktykowanie, szczególnie w środowisku szkolnym, przykazania miłości
Dekalog wolontariusza Szkolnego Koła Caritas
Działając w imieniu Kościoła, wolontariusz chrześcijański utożsamia się z Kościołem, jego celami, formami działań oraz środkami realizacji tych celów.
Nie pomniejszając znaczenia motywacji naturalnej, humanistycznej, wolontariusz chrześcijański stara się stale pogłębiać swoją motywację duchowo-religijną.
Wolontariusz chrześcijański odznacza się gotowością służenia ludziom na wzór Chrystusa, który "nie przyszedł, by Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu" (Mk 10,45).
Będąc często sam ubogi, wolontariusz chrześcijański dzieli się z innymi przede wszystkim miłością na wzór Chrystusa, który ubogacił świat nie dobrami materialnymi, lecz bogactwem miłości (por. 2 Kor 8,9).
Wolontariusz realizuje apostolat kościoła, gdy przez uczynki miłości
i miłosierdzia uczy innych chrześcijan współczucia i wielkodusznego wspomagania potrzebujących.
W osobie wspomagającej wolontariusz chrześcijański widzi samego Chrystusa, który utożsamia się z każdym potrzebującym (Mt 25,35-36.42-43).
Wolontariusz chrześcijański pamięta, że miłość czynna jest najpełniejszą drogą do życia wiecznego, ponieważ "miłość nigdy nie ustaje" (1 Kor 13,8).
Wolontariusz jest rzecznikiem, propagatorem i budowniczym Królestwa Chrystusowego na ziemi - królestwa miłości, sprawiedliwości i pokoju (KK 36).
Podstawowym kryterium wartościowania wolontariusza jest osobowa godność i wielkość powołania bożego, jakim każdy człowiek został obdarowany.
Wolontariusz chrześcijański jest otwarty i wrażliwy na wszelkie potrzeby bliźnich, ze szczególnym szacunkiem i miłością odnosi się zwłaszcza do ludzi poniżonych z powodu nędzy.
Z szacunkiem i miłością odnosi się wolontariusz do ludzi o odmiennych poglądach, zwłaszcza tych, którzy "bez własnej winy, nie znając Ewangelii Chrystusowej i Kościoła Chrystusowego, szczerym sercem szukają Boga" (KK 16).
Wolontariusz chrześcijański nie oczekuje za swoją pracę innej zapłaty, jak tylko wiecznej nagrody w niebie, w myśl słów Chrystusa: "Kto wam poda kubek wody do picia, nie utraci swojej nagrody" (Mt 9,41).
Opracował bp. Jan Chrapek
W tym miejscu chciałabym zwrócić się bezpośrednio do wszystkich uczniów, którzy wstąpili do SKC. Rozważcie w głębi swojego serca motywy, które Wami kierowały. Zastanówcie się również nad swoją postawą uczniowską, czyli wypełnianiem obowiązków, stosunkiem do kolegów, koleżanek, nauczycieli i pracowników szkoły.
Wszyscy wolontariusze Caritas powinni być prawdziwymi świadkami Jezusa Chrystusa, czyli postępować zgodnie z jego przykazaniami.